درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید

درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید

همانطور که جسم و فیزیک افراد ممکن است تحت عوامل مختلف دچار اختلالات و بیماری های مختلفی شود ذهن و عمکلرد آن نیز ممکن است تحت هر علت و منشایی به یکی از این بیماری ها دچار گردد. اختلالات شخصیتی یکی از نتایج به وجود آمدن الگو های اشتباه و نا درست در عملکرد مغز می باشد که به انواع مختلفی نیز تقسیم می گردد. اسکیزوئید یکی از اختلالات شایع در این گروه است و به همین علت نیز درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید را به طور کامل در این مطلب مورد برسی قرار دهیم.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این اختلال و درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید این مطلب را به هیچ عنوان از دست ندهید.

ارزیابی و درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید

افراد مبتلا به این اختلال قادر به عملکرد در زندگی روزمره و عادی هستند اما روابط معنی داری با دیگران برقرار نمی‌کنند. آنها به طور معمول افراد گوشه‌گیری هستند و ممکن است مستعد ابتلا به خیال پردازی بیش از حد و همچنین ایجاد وابستگی به حیوانات باشند.

آنها ممکن است در کارهای انفرادی که برای دیگران غیر قابل تحمل است، به خوبی فعالیت کنند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این اختلال ممکن است شروع اسکیزوفرنی، یا تنها یک شکل خفیف از آن باشد و به همین علت نیز درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید با واقعیت ارتباط دارند، مگر اینکه اسکیزوفرنی در آنها رشد کند.

درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید  در بیمارانی مطرح می‌شود که الگوی همیشگی زندگیشان انزوای اجتماعی بوده‌است. درونگرایند و حالت عاطفی‌شان کند و محدود است. آنچه در آن‌ها بسیار مشهود است، این است که تمایلی به تعاملات انسانی نداشه و یا حتی از تعامل‌ با انسان‌ها ناراحت می‌شوند.

آن‌ها ممکن است شیفته اشیای بی‌جان یا مفاهیم ماورای طبیعی باشند. افراد مبتلا به این اختلال را دیگران، آدم‌هایی نامتعارف، عجیب، منزوی و تکرو می‌دانند. این اختلال اواخر نوجوانی و اوایل جوانی خود را نشان می دهد. و مثل همه اختلالات شخصیت دیرپاست، اما الزاماً مادام‌العمر نیست. البته اگر سعی در راستای درمان آن شود.

افراد مبتلا به اختلالات شخصیت به ندرت برای درمان به درمانگر مراجعه می کنند، مگر اینکه توسط اطرافیان مجبور به این کار بشوند.

درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید به چه صورت انجام می شود ؟

پزشک یا درمانگر این اختلال طی چند جلسه یا چند مرحله سعی در درمان این اختلال می کنند. البته که بسته به شخص و شرایط آن این اختلال ممکن است از خارج از این مراحل نیز راه هایی برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید به کار گرفته شود با این وجود این جلسات بین همه ی افراد مشترک می باشد.

ارزیابی تشخیصی

ممکن است برای تشخیص و درمان اختلال شخصیت اسکیوزئید ، ارزیابی روانشناختی انجام شود و پرسشنامه‌ها و آزمون‌های شخصیتی به تشخیص بیماری کمک می‌کنند. علائم نباید تنها در یک بخش برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید تشخیص داده شوند.

اگر علائمی در خصوص این نوع اختلال شخصیتی وجود داشته باشد، پزشک با بررسی سوابق پزشکی کامل و انجام معاینه‌ی فیزیکی، شروع به ارزیابی می‌کند. اگر چه آزمایشات آزمایشگاهی بویژه برای تشخیص اختلالات شخصیتی وجود ندارد، ممکن است پزشک از آزمون‌های مختلف تشخیصی برای بررسی بیماری جسمی به عنوان علت نشانه‌ها استفاده کند.

اگر پزشک هیچ علت فیزیکی برای نشانه‌ها پیدا نکند، ممکن است از روش‌های تشخیصی بیشتری استفاده کند. روانپزشکان و روانشناسان از ابزارهای همه‌پرسی و تشخیص که برای ارزیابی فرد برای اختلال شخصیت طراحی شده استفاده می‌کنند.

روان‌درمانی

اولین راه درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید، جلسات روان درمانی می باشد. آن ها ممکن است ابتدا با درمانگر ارتباط هیجانی برقرار نکنند ولی در جریان درمان همکاری لازم را انجام می دهند.

درمان بیماران دچار این مشکل شبیه درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید است. با این تفاوت که تمایل و استعداد بیماران اسکیزوئید برای درون نگری با انتظارات درمانگر همخوانی دارد و این ها گرچه ممکن است با درمانگر رابطه‌ای صمیمی برقرار نکنند، اما در روان‌درمانی فعالانه شرکت می‌کنند.

به تدریج در روند درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید که بیمار به درمانگر اعتماد پیدا می‌کند، با دلشوره و هیجان بسیار، ترس فراوان خود را از اینکه به نحو غیرقابل تحمل وابسته شود و حتی به تدریج با درمانگر یکی شود، و نیز خیالات و دوستان تصوری فراوان خود را بر ملا می‌کنند.

گروه درمانی

گروه درمانی هم گزینه درمانی خوبی برای درمان اختلال اسکیزوئید می باشد. ممکن است ابتدای امر ورود فرد به گروه موفق به نظر نرسد ولی بعد از مدتی اعضای گروه برای فرد مهم می شوند. درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید با روش گروه درمانی، این‌گونه بیماران ممکن است تا مدت‌ها ساکت بمانند، اما بالاخره مشارکت می‌کنند.

در این روش درمانی  باید در برابر حملات پرخاشگرانه سایر اعضای گروه به این بیماران – که چرا این قدر ساکت مانده‌اند –از بیمار دفاع کرد. به تدریج اعضای گروه برای بیمار اسکیزوئید اهمیت پیدا می‌کنند و او که در جاهای دیگر انزوا پیشه می‌کند، ممکن است تنها تماس اجتماعی خود را در همین گروه برقرار کند.

دارو درمانی

از دارو هم می توان برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید بهره برد ولی اثرات دارودرمانی برای بهبود آن ها چندان چشمگیر نمی باشد. در حقیقت از آنجا که حالا روحی شخص در اختلالات اسکیزوئید به گونه ای می باشد که نیازی به کنترل آن نیست ، دارودرمانی پیشنهاد نمی شود.

ولی ممکن است جریان درمان را تسهیل کند. درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید با مقادیر کمی داروهای ضدّ روان پریشی، ضد افسردگی و محرک روانی در برخی از بیماران مؤثر بوده‌است. داروهای سروتونرژیک ممکن است از حساسیت بیمار به طرد کم کند. بنزودیازپین‌ها می‌توانند به کاهش اضطراب بین فردی کمک کنند.

هدف از درمان اختلال شخصیت اسکزوئید

با توجه به رویکردهای مختلف روش های درمانی متنوعی  برای درمان اختلال  شخصیت اسکیزوئید وجود دارد. اما هدف از درمان شخصیت اسکیزوئید در تمامی آن ها تقریبا یکسان می باشد.

1. کمک به شخصیت اسکیزوئید برای درک خود و بالا بردن عملکردش
2. سازش بیشتر از طریق کاهش و یا پذیرش اضطراب
3. کاهش اثرات توهم و اضطراب
4. تغییر احساس
5. درمان علائم افسردگی
6. تغییر تفکر
7. مقاوم شدن و خلاصی در مقابل آسیب پذیری
8. شخصیت اسکیزوئید بتواند خود را از زندگی افسرده و طرد شده اش آزاد کند

درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید بدون آن که افسردگی او درمان شود، ممکن نخواهد بود. از آن جا که علت اصلی افسردگی شخصیت اسکیزوئید ناشی از طرد شدگی است، درمان افسردگی سخت تر می شود. برای از بین بردن احساس طرد شدگی، موقعیت های دردناک را برای شخصیت اسکیزوئید یادآوری می کنند. سپس درمانگر کمک می کند تا افکار و اتفاقات را از یک زاویه دیگر ببیند.

چرا درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید اهمیت دارد ؟

فقدان تعامل اجتماعی مشکل اصلی شخصیت اسکیزوئید است. افراد مبتلا به این نوع اختلال شخصیت ندرتا خشمگین و عصبانی می‌شوند زیرا ترجیح می‌دهند که با دیگران تعاملی نداشته باشند در نتیجه شرایطی مشابه مثل اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی و دیگر اختلال‌های شخصیتی در این افراد رایج تر از سایرین است.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نوع اسکیزوئید در معرض افزایش خطر بروز مواردی مانند افسردگی، اضطراب، مشکلات کاری، مدرسه و ارتباط‌‌های اجتماعی، دیگر اختلالات شخصیتی، اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، اقدام به خودکشی و… هستند. که این مسائل اهمیت درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید را نشان می دهد.

چه زمان به درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید نیاز است ؟

گسستگی از روابط اجتماعی و محدود بودن طیف احساسات و هیجان‌های ابراز شده در روابط بین فردی به صورت الگویی نافذ و فراگیر که از اوایل بزرگسالی شروع شده باشد و در زمینه‌های مختلف به چشم آید، که علامتش وجود لااقل چهار تا از موارد زیر است که در درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید تاثیر به سزایی دارد:

1. نه میلی به برقرار کردن روابط صمیمی و نزدیک داشته باشد و نه از این‌گونه روابط لذت ببرد، از جمله عضویت در یک خانواده.
2. تقریباً همیشه فعالیت‌های انفرادی را ترجیح می‌دهد.
3. به داشتن روابط جنسی با کس دیگر هیچ علاقه‌ای نداشته باشد یا علاقه بسیار کمی داشته باشد.
4. از هیچ کاری لذت نبرد، یا فقط از کارهای معدودی خوشش بیاید.
5. بجز بستگان درجه اول هیچ دوست صمیمی یا مورد اطمینانی نداشته باشد.
6. به تمجید، تشویق یا خرده‌گیری و حرف دیگران بی اعتنا و بی‌تفاوت به نظر برسد (بعضاً وضع پوشش خاص یا ژولیده این افراد را توضیح می‌دهد)
7. سردی هیجانی، بی اعتنایی، یا حالت عاطفی تخت از خود نشان دهد.
8. شغل و جایگاه اجتماعی افراد مبتلا به اسکیزوئید

افراد مبتلا به این اختلال، بیشتر جذب مشاغل انفرادی می‌شوند که مستلزم حداقل تماس با دیگران است مثل نگهبانی شبانه، کار با کامپیوتر و اشیا، کارمند بخش بایگانی و…. اما در نهایت اهمیت درمان اختلال اسکیزوئید برای بازگشت به زندگی نباید نادیده گرفته شود.

اختلال شخصیت اسکیزوئید چیست ؟

درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید به چه معناست ؟ در حقیقت چه اختلالی را می خواهیم درمان کنیم ؟ بهترین تعریفی که می توان از این اختلال کرد به این شرح می باشد :

اختلال شخصیت اسکیزوئید یکی از اختلالات شخصیتی است که به عنوان الگویی از بی تفاوتی نسبت به روابط اجتماعی شناخته می‌شود. شخصیت اسکیزوئید در حیطه تجارب هیجانی و احساسی و ابراز آن بسیار محدود است.

معمولا شروع این اختلال در نوجوانی و اوایل کودکی بوده و در طول زمان ثابت است و باعث اختلالات قابل توجه در عملکرد یا پریشانی درونی می‌شود. درمان اختلال اسکیزوئید می تواند چالش برانگیز باشد ولی با پیشرفت علم روانشناسی راهکارهای مناسبی برای این کار ارائه شده و درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید را ممکن کرده است.

علل اختلال شخصیت اسکیزوئید

علت بروز اختلال شخصیت اسکیزوئید به درستی مشخص نیست. هم علل ژنتیکی و ارثی در به وجود آمدن این اختلال دخیل هستند و هم عوامل تربیتی-محیطی. در واقع یک دوره کودکی سرد که در آن هیچ گونه ابراز هیجانی وجود نداشته می تواند زمینه ساز این اختلال شود.

وجود اختلال اسکیزوئید و هم چنین اسکیزوفرنی در بستگان نزدیک افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید نشان دهنده ارثی بودن این اختلال می باشد اما با این وجود درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید امکان پذیر می باشد.

نحوه‌ی ارتباط افراد اسکیزوئید با دیگران

فرد مبتلا به اختلال اسکیزوئید از دیگران به لحاظ هیجانی و اجتماعی فاصله می گیرد و حالت عاطفی این افراد محدود، سرد، یا به نحو نابجایی جدی است. آن‌ها به ندرت تماس چشمی را تحمل می‌کنند. آن ها معمولا تنها هستند، دوست صمیمی ندارند.

در ازای این تنهایی، آن ها ممکن است دلبستگی عجیبی به یک حیوان خانگی پیدا کنند یا تخیلاتی در مورد صمیمی شدن با کسانی که دارای آشنایی کمی هستند، دارند. حتی ممکن است دوستان خیالی هم داشته باشند که این موضوع باید در درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید مورد توجه قرار گیرد.

آی‌کیوی (IQ) و ایکیو (EQ) در افراد مبتلا به اسکیزوئید

وضعیت هشیاری و شناخت این‌گونه بیماران سالم است؛ حافظه‌شان خوب کار می‌کند؛ هر چند از هوش هیجانی و اجتماعی پایینی EQ برخوردارند اما از سوی دیگر از سطح هوش آی‌کیوی (IQ) بسیار بالایی نسبت به افراد دیگر برخوردارند که معمولاً آنان را افرادی تنها اما خلاق و مبتکر بار می‌آورد. به امور انتزاعی و فکری بسیار علاقمند بوده و به خوبی می توانند از پس مسائل انتزاعی برآیند.

رفتار های اجتماعی در اختلال اسکیزوئید

شخصیت اسکیزوئید نسبت به تفاوت ها تمایلی از خود نشان نمی دهد. هر چه این الگوی رفتاری شدیدتر باشد، ازدواج با شخصیت اسکیزوئید را سخت تر می کند. این بی تفاوتی ها در زندگی خود شخصیت اسکیزوئید نیز تاثیرات زیر را در برد دارد که نشان از اهمیت درمان اختلال شخصیت اسکزوئید می دهد.

• بی تفاوتی ها باعث می شود که دچار ناتوانی در انتخاب گردد.
• فاقد هرگونه نشانه ها و علایق زیست-محیطی شود.
• بی تفاوتی ها و ناتوانی در انتخاب باعث می شود عملکرد و تجربه شخصیت اسکیزوئید نیز محدود شود.
• شخصیت اسکیزوئید به صورت عجیبی رفتار می کنند. رویدادهای متنوع محیطی، اضطراب آن ها را افزایش می دهد و باعث نوعی “ترس از صمیمیت” می شود. در نتیجه روابط میان فردیشان را محدود می کنند.
• سردی و کناره گیری از جمع موجب می شود شخصیت اسکیزوئید فرصت های کمتری برای اصلاح مهارت های اجتماعی داشته باشد و هر بار با مشکل بیشتری روبرو شود.

سردی و کناره گیری شخصیت اسکیزوئید، باعث می شود دیگران نیز نسبت به او عواطف و احساسات کمتری خرج کنند.در نهایت شخصیت اسکیزوئید تنها به روابطی محدود با تعداد محدودی از افراد می رسد. به همین دلیل درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید امری مهم است.