تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو
تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو
جهت شناخت بهتر تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو ، می بایست ابتدا به تعریف هر حوزه و وظایف هر کدام پرداخت:
روانشناس چه کسی است؟
تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو این است که روانشناس با مشاهده، تفسیر و ضبط نحوه ارتباط افراد با یکدیگر و محیط، فرایندهای ذهنی و رفتار انسان را مطالعه می کند. برخی از روانشناسان به طور مستقل کار می کنند، تحقیق می کنند یا فقط با بیماران یا مشتریان کار می کنند. برخی دیگر از روانشناسان نیز به عنوان بخشی از یک تیم مراقبت های بهداشتی کار می کنند، با پزشکان، مددکاران اجتماعی و دیگران همکاری می کنند تا بیماری را درمان کنند و به طور کلی سلامتی را ارتقا دهند.
وظایف روانشناس چیست؟
روانشناسان به دنبال درک و توضیح افکار ، عواطف، احساسات و رفتار هستند. بسته به موضوع مطالعه، روانشناسان از روش هایی مانند مشاهده، ارزیابی و آزمایش برای ایجاد نظریه هایی در مورد باورها و احساساتی که بر اعمال فرد تأثیر می گذارند، استفاده می کنند.
تفاوت روانشناس با روانپزشک و روانکاو این است که روانشناسان به دنبال الگوهای رفتاری یا روابط علت و معلولی بین وقایع هستند و هنگام آزمایش نظریه ها در تحقیقات خود یا معالجه بیماران، از این اطلاعات استفاده می کنند.
روانشناس در چه مواردی می تواند کمک کند؟
- افسردگی
- اضطراب
- اعتیاد
- اختلالات اشتها
- اختلال استرس پس از سانحه
- اختلال وسواس فکری عملی
- اختلالات شخصیتی
- فشار روحی
- مشکلات عاطفی
- غم و اندوه و ضربه
- مشکلات رابطه
ممکن است چند هفته طول بکشد تا نتایج اکثر درمان های روانشناختی را مشاهده کنید. بعضی از انواع درمان ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد تا شما از مزایای کامل برخوردار شوید. تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو در این است که روانشناس و روانکاو راه حل های سریع و فوری ارائه نمی دهند، اما تأثیرات مثبت درمان آن ها اغلب ماندگار است.
روانشناس چه روش های درمانی ارائه می دهد؟
فرق روانشناس و روانپزشک و روانکاو در این است که روانشناس بالینی شما درمورد سابقه شما با شما مصاحبه می کند و برای تعریف مشکلات و تعیین روش درمانی متناسب با شما و نیازهای شما تصمیم می گیرد. برخی از روانشناسان برای کمک به ارزیابی می توانند یک سری آزمایشات روانشناسی انجام دهند.
یک روانشناس ممکن است روان درمانی را پیشنهاد کند، که یک مداخله گفتاری است که به شما کمک می کند تا روش های موثرتر برخورد با مشکلات را بیاموزید. روانشناس شما همچنین ممکن است ملاقات با کل خانواده را توصیه کند یا پیشنهاد کند که در یک گروه درمانی شرکت کنید. فرق روانشناس، روانپزشک و روانکاو در این است که روانشناسان گاهی از تکنیک های تخصصی مانند بازخورد زیستی، اصلاح رفتار و آموزش مدیریت استرس استفاده می کنند. در برخی موارد، روانشناس ممکن است شما را برای ارزیابی فیزیکی یا ارزیابی دارو به پزشک یا روانپزشک ارجاع دهد. برای برخی از افراد، درمان فقط شامل یک دوره کوتاه مدت درمانی است.
روانپزشک چه کسی است؟
در فرق روانشناس و روانپزشک و روانکاو ، روانپزشکان، پزشکی هستند که در زمینه بهداشت روان تخصص دارند. آن ها متخصص در تشخیص و درمان افراد مبتلا به بیماری روانی هستند.
روانپزشکان درک عمیقی از سلامت جسمی و روانی- و چگونگی تأثیر آن ها بر یکدیگر دارند.
آن ها به افراد مبتلا به بیماری های روانی مانند اسکیزوفرنی، افسردگی، اختلال دو قطبی، اختلالات خوردن و اعتیاد کمک می کنند.
وظایف روانپزشک چیست؟
روانپزشکان تمام علائم روحی و جسمی شما را ارزیابی می کنند. آن ها تشخیص می دهند و با شما همکاری می کنند تا یک برنامه مدیریتی برای درمان و بهبود شما تهیه کنند.
روانپزشکان درمان روانشناختی را ارائه می دهند، داروهایی را تجویز می کنند و روش هایی مانند درمان الکتروشوک را انجام می دهند.
به عنوان بخشی از کار خود، یک روانپزشک می تواند:
- مراقبت فوری برای یک بیماری ناگهانی روان ارائه دهد.
- به شما کمک می کند تا یک وضعیت سلامت روان طولانی مدت را مدیریت کنید.
- در مورد تغییر شیوه زندگی مشاوره ارائه می دهند.
- با شما به صورت جداگانه، یا با شما و شریک زندگی، خانواده یا …کار می کنند.
- نظرات و مشاوره دوم را به سایر پزشکان و متخصصان بهداشت ارائه می دهند.
- شما را به سایر متخصصان بهداشت ارجاع می دهند.
- تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو در این است که روانپزشک در صورت نیاز شما را در بیمارستان بستری می کند.
روانپزشک در چه مواردی می تواند کمک کند؟
- شوک های شدید و ناگهانی
- تجویز دارو
- تنظیم مشکلات پس از تغییرات عمده زندگی یا استرس
- اضطراب، نگرانی یا ترس
- افسردگی شدید
- تفکر خودکشی
- افکار صدمه زدن به دیگران
- از عمد به خود آسیب رساندن
- انرژی بیش از حد، عدم توانایی خواب
- افکار منفی مداوم
- تفکر وسواسی
- احساس این که مردم به دنبال شما هستند یا می خواهند به شما آسیب برسانند.
- توهم (شنیدن یا دیدن چیزهایی که در واقعیت نیست)
- هذیان (اعتقادات ثابت و بدون اساس در واقعیت)
- افکار عجول، متلاشی
- مصرف الکل یا مواد مخدر
- مشکل قمار، بازی یا سایر رفتارهای اعتیاد آور
- مشکلات مربوط به تصویر بدن، غذا خوردن یا رژیم گرفتن
- مشکلات حافظه
- تمرکز و توجه ضعیف، بیش فعالی
- خشونت، تحریک یا انفجارهای عاطفی
- بی خوابی و سایر مشکلات خواب
- شرایطی که از کودکی مانند اوتیسم، ناتوانی ذهنی و اضطراب کودکی آغاز می شود.
روانپزشک چه روش های درمانی ارائه می دهد؟
تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو در این است که روانپزشکان علاوه بر طیف وسیعی از درمان های بدون دارو، مجوز تجویز دارو دارند. روش های درمانی روانپزشک عبارتند از:
- درمان روانشناختی (روان درمانی یا گفتار درمانی)
- دارو
- درمان های تحریک مغز ، مانند درمان الکتروشوک .
روانکاو چه کسی است؟
فرق روانشناس و روانپزشک و روانکاو در این است که روانکاوان انواع جدیدی از روش های درمانی را که برای اولین بار توسط زیگموند فروید در اواخر دهه 1800 ساخته شد، انجام می دهند.
برخی از درمانگران روانکاوی روانشناسانی مجاز هستند، اما نه همه آن ها. روش کار آن ها، روانکاوی (که گاهی روان درمانی نیز نامیده می شود) با شکل شدیدی از گفتاردرمانی تعریف می شود که در اعماق گذشته بیماران و افکار، ترس ها و خواسته های ناخودآگاه بیماران فرو می رود.
روانکاوان با این فرض کار می کنند که افراد و مشکلات آن ها بسیار پیچیده تر از آن است که در نگاه اول به نظر می رسد. در روانكاوی، ذهن آگاه تنها یك قسمت كوچك از آن چه كه هستیم ، و ذهن ناخودآگاه بسیار بزرگتر از طریق تجربیات و روابط اولیه ما به روش هایی – مثبت و منفی – شكل گرفته است.
تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو در این است که روانکاوان به بیماران کمک می کنند تا از طریق روند کشف و سازگاری با تأثیر ذهن ناخودآگاه در زندگی خود کار کنند تا بتوانند مشکلات خود را حل کنند. به طور کلی می توان گفت که روانکاوان مشکلات بیماران خود را حل نمی کنند؛ بلکه آن ها را قادر می سازند تا به طور مستقیم با این مشکلات مقابله کنند.
وظایف روانکاو چیست؟
روانکاوان بالینی ممکن است گاهی اوقات وقتی بیماران را ملاقات می کنند سوالاتی بپرسند یا به آن ها پیشنهاد دهند. هدف اصلی آن ها گوش دادن متفکرانه و شناسایی ارتباطات بین عملکرد ناخودآگاه و وضعیت عاطفی بیمار، ترس یا مشکلات روانی بیمار است. هدف آن ها این است که به بیمار کمک کنند تا ذهن ناخودآگاه خود را کشف کند و بفهمد انگیزه های درونی چه فرایندهای فکری، ویژگی های شخصیتی و رفتارهای آن ها را هدایت می کنند.
یک روانکاو ممکن است از بیمار بخواد تا در زمینه های زیر صحبت کند:
- دوران کودکی
- خانواده
- همسر
- رویاها
- ترس
- زندگی کاری
- علایق
- روابط
- افکار روزانه
- اضطراب ها
روانکاو در چه مواردی می تواند کمک کند؟
در تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو ، روانکاوان بیشتر در زمینه های زیر به درمان کمک می کنند. اما روانکاو به عنوان یک روانشناس دارای مجوز روانکاوی، درمان های یک روانشناس را نیز ارائه می دهد.
- اضطراب
- اختلال دوقطبی
- افسردگی
- اختلالات اشتها
- توهم
- اختلالات هویت
- اختلالات وسواس فکری -عملی
- مشکلات روانی مداوم
- فوبیا
- اختلالات روان تنی
- رفتارهای خود تخریبی
- مسائل عزت نفس
- مشکلات جنسی
روانکاو چه روش های درمانی ارائه می دهد؟
تکنیک درمانی که روانکاوی سنتی را تعریف می کند، ارتباط آزاد است. یکی از مهمترین تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو این است که روانکاوان معمولاً بیماران خود را درگیر گفتگوی رفت و برگشت نمی کنند. روانکاو الگوها، مضامین، تضادها یا ارتباطات را در مونولوگ بیمار گوش می کند و از این موارد برای کمک به بیمار کمک می کند تا دریابد که چگونه ممکن است بر الگوی رفتاری و روابط فعلی وی تأثیر بگذارد.
نتیجه گیری
وظایف روانشناس چیست؟
روانشناسان به دنبال درک و توضیح افکار ، عواطف، احساسات و رفتار هستند. بسته به موضوع مطالعه، روانشناسان از روش هایی مانند مشاهده، ارزیابی و آزمایش برای ایجاد نظریه هایی در مورد باورها و احساساتی که بر اعمال فرد تأثیر می گذارند، استفاده می کنند.
روانکاو چه روش های درمانی ارائه می دهد؟
تکنیک درمانی که روانکاوی سنتی را تعریف می کند، ارتباط آزاد است. یکی از مهمترین تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو این است که روانکاوان معمولاً بیماران خود را درگیر گفتگوی رفت و برگشت نمی کنند. روانکاو الگوها، مضامین، تضادها یا ارتباطات را در مونولوگ بیمار گوش می کند و از این موارد برای کمک به بیمار کمک می کند تا دریابد که چگونه ممکن است بر الگوی رفتاری و روابط فعلی وی تأثیر بگذارد.
روانپزشک چه روش های درمانی ارائه می دهد؟
درمان روانشناختی (روان درمانی یا گفتار درمانی)
دارو
درمان های تحریک مغز ، مانند درمان الکتروشوک .
