برخورد با شخصیت مرزی

در این مقاله می خواهیم نشانه های شخصیت مرزی را با هم بررسی کنیم و چند راهکار مناسب برای برخورد با شخصیت مرزی را مرور کنیم.

اختلال شخصیت مرزی چیست؟

اولین گام برای برخورد با شخصیت مرزی  این است که بدانیم این اختلال دقیقا چه ویژگی هایی دارد. اختلال شخصیت مرزی حالتی است که افراد در آن ناپایداری شدیدی در احساس، عاطفه، بینش نسبت به خود و روابط شان تجربه می کنند. این افراد معمولا در رابطه های اجتماعی یا احساسی که با دیگران برقرار می کنند، پرشور هستند اما پس از مدتی بسیار ناامید و شکست خورده می شوند.

رفتار کسانی که شخصیت مرزی دارند، کاملا هیجانی است و ممکن است با کوچکترین عامل تغییر رفتار بدهند. این افراد افکار خودکشی زیادی دارند و معمولا با احساس پوچی در روابطی که دارند مواجه هستند. اختلال شخصیت مرزی کاملا در دسته بندی اختلالات روان پریشی و روان نژندی قرار نمی گیرد.

شخصیت مرزی چه علائمی دارد؟

علائم شخصیت مرزی بسیار وسیع و گسترده است. اما به طور کلی می توان گفت که شخصیت مرزی، روابط، احساسات و افکار فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. شخصی که اختلال شخصیت مرزی را دارد بسیار افکار ناپایداری دارد و تصوری که از خودش دارد مدام بهم بریزد. در  برخورد با شخصیت مرزی روانشناسان این علائم را به چند دسته اساسی تقسیم کرده اند که با هم آن ها را مرور می کنیم:

1- ترس از رها شدن

اشخاصی که شخصیت مرزی دارند، سختی های زیادی در رابطه هایشان متحمل می شوند. یکی از مهم ترین مشکلاتی که این افراد دارند، ترس از رها شدن و تنها ماندن است. این احساس که دیگران او را ترک کرده اند یا به حال خودش رهایش کرده اند،‌گاهی آن قدر اوج می گیرد که شخصی که بیمار است احساس می کند دیگران ترکش کرده اند،‌در حالی که هنوز با او رابطه دارند.

این تنوع ترس ممکن است برای شریک زندگی و یا کسی که با زن یا مردی که شخصیت مرزی دارد،‌در یک رابطه است ممکن است که غیر قابل تحمل باشد. در واقع فردی که اختلال شخصیت مرزی دارد ممکن است چندین مرتبه در روز با شما تماس بگیرد و بپرسد که:

«آیا هنوز با هم دوست هستیم؟ آیا من را دوست داری؟ از دست من ناراحت نشده ای؟»

2- رابطه های ناپایدار

رابطه ها با افرادی که اختلال شخصیت مرزی دارند معمولا شروع های بسیار خوبی دارد و به خوبی پیش می رود. به صورت معمول در ابتدای هر رابطه افراد برای پیدا کردن شناخت کافی از یکدیگر دوست دارند زمان زیادی را با همدیگر صرف کنند. در چنین شرایطی داشتن رابطه با فردی که شخصیت مرزی دارد مناسب به نطر می رسد.

اما پس از مدتی متوجه می شوید که رابطه داشتن با کسی که اختلال شخصیت مرزی دارد خیلی سخت تر از حالات معمول است. به همین دلیل است که برخورد با شخصیت مرزی به سختی پیش می رود. این رابطه ها پستی و بلندی های زیادی دارد و مشکلات زیادی بر سر راه افراد قرار می گیرد. در چنین شرایطی ممکن است فردی که شخصیت مرزی دارد پرخاشگر شود یا به صورت افراطی بخواهد شما را دنبال کند و کارهایتان را زیر نظر بگیرد.

3- اختلال در هویت

هویت تصوری است که فرد از خودش دارد. بیماری که اختلال شخصیت مرزی دارد دچار بحران هویتی می شود. فرد ممکن است که تصور کند اصلا وجود ندارد و یا این که ممکن است تصوری که از خودش دارد با مشکل مواجه شود. این مسئله هم یکی از عوامل دیگری است که برخورد با شخصیت مرزی را سخت تر از همیشه می کند. چرا که فرد نسبت به هویت خودش کاملا مطمئن نیست.

در چنین شرایطی درک فرد هم از اطرافش مختل می شود. مثلا ممکن است که نسبت به یک شرایط مشخص در دو زمان متفاوت، احساس های مختلفی داشته باشد. ممکن است امروز تصور کند که فلان اثر باستانی کاملا با روحیات ملی گرایانه اش سازگار است اما روز بعد هیچ علاقه و کششی نسبت به آن اثر باستانی نداشته است. ( (Borderline Personality Disorder (BPD )

4- افکار خودکشی

بعضی از افرادی که شخصیت مرزی دارند مدام افکار خودکشی را تجربه می کنند. این افراد ممکن است چندین مرتبه در مورد این که دوست دارند به خودشان آسیب برسانند صحبت کنند و یا این که رفتارهای مخاطره آمیزی از خودشان نشان دهند.

این مورد باعث می شود که متوجه شوید که برخورد با شخصیت مرزی بسیار حیاتی است و نیاز به مهارت دارد. آسیب هایی که این افراد به خودشان وارد می کنند به ندرت در حضور دیگران اتفاق می افتد و معمولا در خلوت و زمانی که شخصی دور برشان نیست به خودشان صدمه می زنند.

این صدمه ها ممکن است شامل سوزاندن، بریدن اندام ها،‌ ایجاد زخم و یا تلاش برای خودکشی باشد. در چنین شرایطی شما به عنوان کسی که با بیمار دارای شخصیت مرزی در ارتباط است، باید همیشه به صحبت های بیمار توجه کنید.

بیمار ممکن است به صورت مستقیم یا غیر مستقیم بیان کند که قصد دارد به خودش آسیب برساند. وظیفه شما در برخورد با شخصیت مرزی این است که باید به این صحبت ها توجه کنید و مراقب رفتارهای بیمار باشید.

افکار خودکشی ممکن است بر اثر بیماری های مختلف اتفاق بیفتد. پیشنهاد می کنم در این مورد حتما مقاله خطرناکترین بیماری های روحی و روانی را مطالعه کنید.

برای برخورد با شخصیت مرزی باید چه کارهایی انجام دهیم؟

اگر شما با یک بیمار دارای اختلال شخصیت مرزی سر و کار داشته باشید، احتمالا از خودتان می پرسید که باید چه کاری انجام دهید و مناسبترین برخورد با شخصیت مرزی چه نوع برخوردی است. حقیقتی که وجود دارد این است که برای برخورد با شخصیت مرزی باید چند نکته مهم را در نظر بگیرید.

1- ایجاد اعتماد

حقیقتی که وجود دارد این است که برای برخورد با شخصیت مرزی باید چند نکته مهم را در نظر بگیرید. اولین اصل این است که باید براساس اعتماد رابطه را سر و شکل بدهید. شما باید طوری رفتار کنید که طرف مقابل تان کاملا متوجه شود که به او اعتماد دارید و قصد دارید با کمک خودش بهترین شرایط را برای او فراهم کنید.

شما به عنوان یک دوست یا شریک زندگی باید به او این اعتماد را بدهید که اگر شرایط سخت تر بشود هم در کنار او خواهید ماند. ممکن است همسرتان یا کسی که با او رابطه دارید، احساسات متناقضی را تجربه کند و خودش هم متوجه این موضوع نباشد.

شما باید در روزهای خوب و در شرایطی که بیمار شرایط خوبی را پشت سر می گذارد به او این اطمینان را بدهید که به او اعتماد دارید و می دانید که او دوست دارد بهترین شرایط را داشته باشید. این عامل هم چنین باعث می شود که در شرایط بحرانی و حساس شریک زندگی تان تنش کمتری را تجربه کند و به اصطلاح کمتر بدحال شود.

2- مراجعه به مشاور

مراجعه به مشاور روانشناس معمولا بهترین راهکاری است که برای مواجهه با هر نوع اختلال رفتاری و یا روانی در اختیار دارید. مشاور روانشناس با روش های کاملا علمی و براساس مطالعاتی که دارد به شما برای برخورد با شخصیت مرزی کمک می کند.

هم چنین یکی از موضوعات دیگری که روانشناس می تواند به شما برای دانستن آن کمک کند، نحوه برخورد با بیمار شخصیت مرزی با افکار خودکشی است. روانشناس در طول جلسات به شما کمک می کند تا بتوانید بهترین برخورد را با بیمار داشته باشید. هم چنین خدمات مشاوره ای شبانه روزی که وجود دارد می تواند به شما کمک کند تا با افکار خودکشی فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مقابله کنید.

بنابراین در چنین شرایطی مراجعه به یک روانشناس خبره و مجرب کمک بسیار زیادی به شما در برخورد با شخصیت مرزی خواهد کرد.

3- بیمار را به فعالیت تشویق کنید

یکی از عوامل بسیار مهمی که اختلال شخصیت مرزی را تشدید می کند استرس است. زمانی که فرد استرس دارد، ممکن است تکانه های شخصیتی اش فعال شود و نتواند به خوبی با شرایط کنار بیاید. در نتیجه ممکن است پرخاشگری کند و یا کنترل رفتارش را از دست بدهد.

فعالیت های جسمی و روحی متفاوتی که وجود دارد می تواند به بیمار کمک کند استرس کمتری را تجربه کند. این پایین آمدن استرس به صورت معمول افکار خودکشی و یا ناپایداری های خلقی بیمار را کاهش می دهد.

تشویق بیمار به گوش دادن به موسیقی یکی از عواملی است که می تواند در کاهش استرس موثر باشد. بیماری که به موسیقی گوش می دهد از نظر احساسی شرایط بهتری را پیدا می کند و می تواند با وقایعی که در اطرافش اتفاق می افتد بهتر کنار بیاید.

هم چنین یکی از کارهای دیگری که می توانید برای برخورد با شخصیت مرزی و افرادی که به این اختلال مبتلا هستند انجام دهید این است که آن ها را به ورزس کردن تشویق کنید. معمولا ورزش های رقابتی مانند فوتبال و یا والیبال برای این بیماران توصیه نمی شود چرا که ممکن استرس اضافه ای را به او وارد کند.

پیاده روی، کوه نوردی، دوچرخه سواری و شنا از جمله فعالیت های بدنی هستند که به بیماران دارای اختلال شخصیت مرزی توصیه می شود. این فعالیت های بدنی موجب می شود که فرد بتواند استرس هایش را تخلیه کند. هم چنین زمانی که فعالیت بدنی بالاتر برود، سوخت و ساز بدن افزایش می یابد و بدین ترتیب استرس بیمار کاهش خواهد یافت.

پیشنهاد می کنم در این مورد حتما مقاله درمان اختلال شخصیت مرزی را مطالعه کنید تا با درمان این اختلال بیشتر آشنا شوید.

نتیجه گیری:

منابع:

www.mayoclinic.org

www.helpguide.org