بیش فعالی یک اختلال عصبی در میان کودکان زیر سن مدرسه است. حواس پرت بودن، فراموش کردن تکالیف و کارهای بدون فکر ممکن است در هر کودکی اتفاق بیفتد. اما اگر این مشکلات با علائمی مانند تحریک پذیری، پرچانگی و انرژی بیش از حد همراه شود می تواند از علائم بیش فعالی در کودکان باشد. اما نکته بسیار مهم این است که باید بتوانید بین رفتارهای کودکانه و بیش فعالی تفاوت قائل شوید.
در این مقاله می خواهیم به درمان بیش فعالی در کودکان و هم چنین مسائلی که پیرامون آن وجود دارد بپردازیم:
اولین قدم برای درمان بیش فعالی در کودکان ، شناسایی علائم است. با شناخت علائم و نشانه های بیش فعالی می توانید متوجه شوید که آیا فرزندتان بیش فعال است یا خیر. علائم بیش فعالی در کودکان ممکن است با توجه به شرایط خانوادگی و ژنتیکی که کودک دارد، متفاوت باشد.
اما به صورت مختصر می توان به موارد زیر به عنوان علائم بیش فعالی در کودکان اشاره کرد:
گوش ندادن به صحبت های دیگران، علاقه به بازی های پر سر و صدا، پرچانگی و صحبت کردن بیش از اندازه، تحریک پذیری بسیار بالا و نیمه تمام رها کردن کارها.
باید توجه داشته باشید که داشتن یک یا حتی چند مورد از نشانه هایی که گفته شد، الزاما به این معنا نیست که فرزندتان بیش فعال است و به این اختلال مبتلاست. بلکه به این معنی است که باید بیش فعالی را جدی بگرید و به دنبال تشخیص و راه های درمان آن بگردید.
قدم بعدی در درمان بیش فعالی در کودکان، تشخیص دادن به موقع و مناسب اختلال بیش فعالی است. برای تشخیص بیش فعالی یک تست مشخص وجود ندارد. بلکه برای شناختن علائم بیش فعالی در کودکان نیاز است که سوالات متفاوتی در مورد موضوعات متفاوت پرسیده شود. روانشناس این اطلاعات را از پدر و مادر کودک، مدرسه او و یا حتی از طریق سوال پرسیدن از خود کودک به دست می آورد.
روان پزشکی که می خواهد روند درمان بیش فعالی در کودکان را شروع کند از شما در مورد علائم مختلفی که فرزندتان دارد سوال می کند. هم چنین سوالات دیگری در مورد این که این علامت ها چه مدت است که شروع شده می پرسد.
در سال های اخیر، بیش فعالی و صحبت در مورد اثرات آن در جامعه بسیار رواج یافته است. به همین دلیل ممکن است تعدادی از اختلالات و مشکلاتی که کودکان با آن دست و پنجه نرم می کنند با بیش فعالی اشتباه گرفته شود.
از جمله این اختلال ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اختلال دوقطبی، اختلال شیدایی، حسادت، عصبانیت، افسردگی.
تشخیص اختلال های روانی در کودکان زیر 5 سال بسیار مشکل است. به این دلیل که کودکان در سن قبل از مدرسه به شدت تحت تاثیر عوامل محیطی قرار می گیرند و شما ممکن است این شرایطی که تجربه می کنند را به عنوان بیش فعالی در نظر بگیرید.
پیشنهاد می کنم مقاله رفتار با کودک حسود را حتما مطالعه کنید تا با ریشه های حسادت و رفتارهای کودکان آشنایی بیشتری پیدا کنید.
نکته دیگری که در درمان بیش فعالی در کودکان زیر 5 سال اهمیت دارد این است که خُلق و رفتار بچه ها در این سن به شدت تغییر می کند. در این سن کودک با جهان اطرافش مواجه می شود و دوست دارد موارد متفاوتی را تجربه کند. در چنین شرایطی موضوعات مختلف بسیار بر او تاثیر می گذارند. برنامه های تلویزیونی، والدین و کودکان بزرگتر از جمله عواملی هستند که بر رشد شخصیت کودک تاثیر می گذارند.
برنامه درمانی که برای درمان بیش فعالی در کودکان در نظر گرفته می شود، شامل موارد مختلفی است که وابسته به عوامل زیادی است. علائم بیش فعالی در کودکان با توجه به سن آن ها ممکن است متفاوت باشد. برنامه درمانی می تواند شامل برنامه های آموزشی، دارو درمانی و ترکیبی از هردو باشد.
روان پزشک تشخیص می دهد که کودک چه دارویی و به چه مقداری مصرف کند. اشتباهی که تعدادی از والدین انجام می دهند این است که از داروهایی که روان پزشک برای کودکان دیگر تجویز کرده برای فرزندشان استفاده می کنند. روان پزشک برای درمان بیش فعالی در کودکان براساس ویژگی های جسمی و پیشرفت اختلال دارو تجویز می کند.
یکی از روش های موثر دیگر در درمان بیش فعالی در کودکان ، رفتار درمانی است. در این روش، با کودک صحبت می شود و سعی می کنند با تشویق کردن و صحبت منطقی او را به سمت رفتار بهتر سوق دهند. هم چنین راه دیگری که می توان با آن رفتار کودکان را بهبود بخشید، دادن آموزش های مناسب به والدین است. این موضوع در بهبود علائم بیش فعالی در کودکان بسیار موثر است.
هیچ کسی نمی تواند به صورت دقیق تعیین کند که چه درمانی برای همه افراد مناسب است. نکته ای که اهمیت دارد این است که درمان دارویی برای همه پاسخگو نیست و ممکن است در تعدادی از افراد به خوبی جواب ندهد. از طرف دیگر تعدادی از کودکان با روش های روانشناسی و صحبت های والدین کنار نمی آیند.
در چنین شرایطی نقش یک روانشناس بسیار حیاتی به نظر می رسد. یک روانشناس با تجربه و با سواد به شما کمک می کند تا بهترین استراتژی را در درمان بیش فعالی در کودکان تان در پیش بگیرید.
شاید این موضوع در ابتدا خنده دار به نظر برسد اما باید بگوییم که بله. بیش فعال بودن کودک تان می تواند اثرات مثبتی را هم برای او در پی داشته باشد. از جمله این اثرات مثبت می توان به موارد زیر اشاره کرد:
افرادی که علائم بیش فعالی در کودکان را دارند، ذاتا خلاق هستند و می توانند موارد را به خوبی تصور کنند. این تصورات و قدرت ذهنی بالا به آن ها کمک می کند که بتوانند هنرمندان خوبی باشند. این کودکان به دلیل توانایی بالایی که در درگیر شدن با مسائل مختلف دارند، می توانند ایده پردازهای خوبی برای فعالیت های فرهنگی و هنری باشند.
به ندرت اتفاق می افتد که کودکانی که بیش فعال اند، کسل باشند و انزوا طلبی داشته باشند. به همین دلیل است که کودکانی که بیش فعالی دارند، دوست دارند در فعالیت های مختلف جسمانی شرکت کنند.
البته یکی از مواردی که باعث می شود پدر و مادر ها به فکر درمان بیش فعالی در کودکان بیفتند این است که مدام به دنبال فعالیت های ورزشی و پر انرژی اند و اطرافیان شان را از این موضوع کلافه می کنند. (Treatment for Children with ADHD)
هر پدر و مادری دوست دارد که فرزندش بهترین شرایط را تجربه کند و در راحتی زندگی کند. در چنین شرایطی اگر برای کودک اتفاقی بیفتد، پدر و مادر تمام تلاش شان را برای بهتر کردن وضعیت فرزندشان انجام می دهند. در ادامه به چند مورد از کمک هایی که والدین بهبود علائم بیش فعالی در کودکان ، می کنند می پردازیم:
خواب و فعالیت دو عامل بسیار مهم در روند درمان بیش فعالی در کودکان هستند. خواب کافی باعث می شود که کودک از نظر ذهنی و عصبی مشکلی پیدا نکند. هم چنین فعالیت بدنی مناسب باعث می شود که کودک بتواند هیجان هایش را تخلیه کند و شادی و نشاط بهتری داشته باشد.
پیشنهاد می کنم در این مورد حتما مقاله بیماری اختلال خواب در کودکان را مطالعه کنید تا با مشکلات خواب کودکان بیشتر آشنا شوید.
اگر کودک یاد بگیرد که با دیگران ارتباط برقرار کند و بتواند با دیگران کنار بیاید، می تواند بهتر از قبل بیش فعالی را کنترل کند. شما به عنوان یک پدر یا مادر باید به کودک تان بیاموزید که شنونده خوبی باشد و آستانه تحملش را بالا ببرد تا بتواند با دیگران رابطه دوستانه برقرار کند.
یکی از موارد دیگری که به درمان بیش فعالی در کودکان بسیار کمک می کند، تغدیه مناسب است. تغدیه مناسب به خصوص در کودکان باعث رشد سیستم عصبی می شود و از مشکلات بعدی جلوگیری می کند. کودکان عادات غذایی را از خانواده می آموزند و تلاش می کنند خودشان به صورت مستقل اجرا کنند.
نکته مهم این است که کودک بیش فعال حتما نباید همیشه در تب و تاب باشد و جنب و جوش داشته باشد، بلکه ممکن است گوشه گیر و انزوا طلب باشد. به همین دلیل است که به والدین توصیه می شود تغییرات رفتاری فرزندان شان را جدی بگیرند.
منابع:
www.helpguide.org
www.healthline.com